Happy Myanmar New Year

သိဥၤစိုဇ္အနမ္း

ေျပာင္ေျမာက္လြန္းေသာအညွီအေဟာက္ကစားကြက္ထဲ
ကိုယ္တိုင္ေျမလွိမ့္ေဘာတစ္လံုးျဖစ္ခဲ့
အာသာငမ္းငမ္းႏွဳတ္ခမ္းတစ္စံု၏ဆြဲငင္ရာသို႔
ယက္ကန္ယက္ကန္ကခုန္ရင္း
အဖ်ားေရာက္လုလုလွ်ာလႊဲမွဳတို႔
ရင္၀ကိုတေငြ႕ေငြ႕နမ္းရွဳိက္ၾကျပန္ .....

ပိုးေမြးသလိုေမြးထားမိေသာ ဆင္ေျခဆင္လက္တို႔ကို
ဖာသိဖာသာမီးျမွိဳက္ၾကည့္ရင္းက
ဆိပ္ကမ္းမွမခြာႏိုင္ေတာ့ .....

ယာယီနာက်င္မွဳကိုင္းပင္တို႔
တနံတလ်ားလံုးဖံုးလႊမ္းေပါက္ေရာက္ခဲ့
ခ်ိတ္မိထားေသာခ်ိပ္တစ္စံု၏ႀကိဳးစတို႔
ကိုယ္တိုင္ျပန္ၿမိဳမိခဲ့ေပါ့ .....

အထပ္ထပ္သန္႔စင္ၿပီးေသာအ၀တ္စတို႔မွဳိင္း၀ခဲ့ခ်ိန္
တဖန္ျပန္လည္၀ပ္က်င္းထဲတြားတက္
မ်က္စိတဆံုးအာသီသတို႔သက္လံုအျပည့္
ဒုန္းစိုင္းတိုး၀င္ေဖာက္ထြက္ အသားတစ္အခ်ဳိ႕
မ ဆံုး ႏိုင္ ျပန္
လံု႔လအခ်ဳိ႕အ၀က္တို႔အခ်ိန္မီခ်ဳပ္ၿပီး
စည္း ရိုး ပ်က္ ခ်ိန္
တလိပ္လိပ္လက္ပံပါးျပင္သို႔ ပါးအပ္မိၿပီ .......။ ။

ရြက္ေၾကြျမစ္

- ေလာကကမ္းပါးယံကို
ခင္တြယ္ကာတက္မိရင္းနဲ႔
ဘယ္ေတာ့မွမလိုက္ပါႏိုင္တဲ့စိတ္က
တသြင္သြင္စီးဆင္းေနတဲ့ျမစ္ကိုပဲ
အားက်မိျပန္တယ္

- အမွန္တရားေတြမေျပာပါနဲ႔
အေျဖကေသခ်ာလြန္းတယ္
ေက်းဇူးျပဳလို႔
အမွားတစ္ခုေလာက္စြန္႔ႀကဲခဲ့ပါ
သင္ခန္းစာယူခ်င္တယ္
ေရငံုႏွဳတ္ပိတ္လက္စနဲ႔

- ရွိေစေတာ့ . . . ျမစ္ေရ
ေဗတာေတြလည္း စီးပါေစ . . . .......

ညတုန္းကကဗ်ာကိုဆက္ေရးျခင္း

- တစ္ႀကိမ္တည္းသာ
ျဖစ္သလိုျမင္လိုက္ရ
ေ၀၀ါးပိတ္ေလွာင္မွဳေတြက
ျမင္ရသမွ်အျပည့္အလွ်ံပဲ

- သဘာ၀တရားဆီမွ
လတ္ဆတ္ေသာ ႏုပ်ဳိေသာလက္ခုပ္သံမ်ား
ခိုျပာေရာင္အေမွာင္မ်ား
အတိတ္တုန္းက အငမ္းမရမွဳမ်ား
ဘယ္သူက ဘယ္သူ႕အား
လမ္းညႊန္ခဲ့ပါသလဲ

- ေဟာ...
ငွက္ေအာ္သံေတြထက္
ေစာေစာႏိုးထတဲ့မနက္ကိုေရာက္ၿပီ

- ဂီတသစ္မွာ သီခ်င္းဆိုရန္ႏွင့္
ေလာကရဲ႕သတင္း
အေရးေပၚကိစဆိုတာ ဒါပဲထင္ရဲ႕
သူ႕သစ္စာ
ကိုယ့္သစ္စာ
မျမင္ရတဲ့အလင္းမွာ
တို႔အဓိပါယ္ေတြေရာ သန္႔စင္ပါရဲ႕လား ......။ ။


Wai Hmuu Thwin

အလြမ္းညကဗ်ာ

လွလွေလး လထြက္တုန္း

တိမ္ေတြေဖြးေဖြးလွဳပ္

လွ်ပ္ေရာင္ရွက္ၿပဳံးခပ္သုတ္သုတ္ . . . ။

ငါးမွ်ားျဖစ္တဲ့ေန႔

လိုခ်င္မွဳက
ငါ့ေခါင္းထဲအရင္ေနရာယူထားေတာ့
ေလာေလာဆယ္
တီတစ္ေကာင္ရဲ႕အသက္ကိုငါ စ သတ္လိုက္တယ္။

ေရထဲမွာ
ေဖာ့တဲ့ေလးၿငိမ္လို႔။

ငါက
ေနာက္ထပ္အမွားကိုေစာင့္ေနသူလား
မာယာမ်ားတဲ့ငါ့ငါးမွ်ားခ်ိတ္မွာ
အာေခါင္စူးၿပီးပါလာဦးမယ့္ငါးမ်ား
ဒီအေတြး စ ၀င္ေတာ့
ေၾကာက္စိတ္နဲ႔တဆတ္ဆတ္တုန္လာတဲ့ငါ့လက္
၀ုန္းခနဲ ထရပ္လိုက္မိတဲ့ငါ့ခႏြာ။
ၿပီး
ေရထဲမွာ ေရာက္ေနတဲ့ငါ့အရိပ္က
ေရထဲမွာ ငါခ်ထားတဲ့ ငါးမွ်ားခ်ိတ္ကိုေရွာင္လို႔။

ဒုတိယအမွားကိုမစခင္
ကိုင္ထားတဲ့ ငါးမွ်ားတံကိုေရထဲပစ္ခ်ၿပီး
ငါ.. ျပန္လာခဲ့တယ္ .......။         ။

                              (ကဗ်ာဆရာစံုစမ္းဆဲ)

ပင္လယ္

ျမစ္ေတြကေတာ့
အလုိတူအလိုပါခုန္ဆင္းလာပါတယ္

ခက္တာက
လူေျခတိတ္ခ်ိန္ေစာင့္ၿပီး
ကမ္းပါးေတြနဲ႔စကားေျပာေနရတဲ့အေနအထား

ကိုယ္တိုင္ဖြင့္ျပရင္
ေသာင္ေတြလည္းရွိေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး

ၿငီးေငြ႕ခြင့္မရွိတဲ့ေရျပင္ထဲမွာ
တစ္၀က္တစ္ပ်က္နဲ႔ရပ္ထားလို႔လည္းမရေတာ့

စိတ္အိုက္တဲ့အခါ
ျမင္ျမင္သမွ်ကို
လွဳိင္းလံုးႀကီးႀကီးနဲ႔ရိုက္ပစ္လိုက္တယ္ .... ။ ။

(ကဗ်ာဆရာစံုစမ္းဆဲ)